Władysław Bełza
 
Witaj, stara piosenko,
Coś się w zorzy poranku-
Razem z małym Jezusem-
Urodziła na sianku!
Siądź tu przy nas, niebogo,
Boś nie żadna przybłęda,
Aleś siostrą nam drogą…
Hej, kolęda, kolęda!

Do Twej, Jezu, stajenki,
Szli przeróżni gazdowie,
A za gwiazda przewodnią –
Trzej chaldejscy królowie.
Każdy szczodrą miał rękę…
Ale polska ci grzęda
Urodziła kolędę,
Hej, kolęda, kolęda.

Nuta piosnki prostacza,
Jak i słów jej osnowa.
Przecież między piosnkami
Być się zdaje królowa…
Choć nie chodzi w koronie,
Krąży o niej legenda,
Że ofiarne ma dłonie…
Hej, kolęda, kolęda!

A gdy rzuci pytanie
W oczy światu całemu:
Kto pobieży na sianie
Kolędować Małemu –
Zrywa Polska się cała,
W tekst się pieśni oprzęda:
Chwałaż, Panie, Ci chwała…
Hej, kolęda, kolęda.

Brzmij więc piosnek królowo,
Niechaj czar się twój leje!
Wskrzeszaj w sercu na nowo
Utraconą nadzieję!
Jakże słodka i miła
Twoja z Niebem gawęda…
Tyś nas z Bogiem złączyła…
Hej, kolęda, kolęda!!!