Władysław Bełza
 
Nieraz, gdy sobie
W kątku usiędę,
To myślę o tem,
Czem też ja będę?

Trudno się zawsze
Trzymać mamusi,
Bo każdy człowiek
Czemsiś być musi.

Więc może będę
Dzielnym ułanem,
Lub w cichej wiosce
Skromnym plebanem.

Może też inną
Pójdę kolejką:
Będę malarzem,
Jak nasz Matejko.

A może sobie
I to zdobędę,
Że ziemię ojców
Uprawiać będę.

Lecz jakimkolwiek
Iść będę szlakiem:
Zawsze zostanę
Dobrym Polakiem!