Anna Murawska
 
Dawno, dawno, dawno temu,
Tam gdzie knieje nieprzebyte,
Żyli ludzie po bożemu,
Co wstawali tuż przed świtem.
Skromni byli to rybacy.
Jeszcze księżyc nie zszedł z nieba,
A już brali się do pracy,
Na codzienny kawał chleba.